Nalbant …


Nalbant.
Kayar,
Takav,
Hayvanların eskiyen nallarının çivilerini değiştirme işlemi…
Binek hayvanlarına bağlı bir sanattır.

Kullanılan malzemeler:
Nal, mıh, çekiç, kerpeten, satraç veya sunturaç (tırnak kesme aleti) dörpü, eğri, (kırılan mıhı çıkarmaya yarar), nal makası, zımba, yavaşı (hısan) hay­vanların burnunu sıkan alet.

Nalın tırnağa takıldığı çivilere mıh denir ve özelliği dövmedir.

Nalbantlar kapama nal tabir edilen bütün nal kullanırlar. Nal, atın ayağının bir kayışla arkaya doğru kaldırılmasıyla takılır. Nallar hayvanın ayağına toynağına (ölü tırnak kısmına) “nal tokmağı” denen tahta tokmaklar ya da “nallama” adı verilen özel çekiçlerle çakılırdı. Nalbantlar nal çakmanın yanı sıra toynak bakımını da yapar ve toynak hastalıklarını tedavi ederdi. Nalın ne hikmeti olduğu bilinmez ama bazı ev sahipleri evin giriş kapısının üstüne, uğur getirmesi için nal çakarlar.

Huysuz atları yola getirmek için dudaklarına takılan tahta kıskaç…


Yavaşa,
(İng. twitch ).
Yavaşa,
Yavaşu,
Burunduruk.

Huysuz hayvanlara nal çakılırken burunlarına takılan ağaç kıskaç.

Küçük müdahalelerde, atların sakin durmasını sağlamak için hayvanın üst dudağı veya kulağına uygulanan bir ağaç sapının ucuna geçirilmiş halka biçiminde ve bir ipten ibaret aygıt. Halka daraltılıp veya gevşetilmekle hayvanın az veya çok ağrı duyması sağlanır.Yavaşa oynatılmakla hayvan uysal duruma getirilebilir.

Nallanmakta veya iğdiş edilmekte olan huysuz hayvanı zaptetmek için burunlarına, dudağına geçirdikleri tahta kıskaç.

Kantarma demiri,
Azılı atları zapt etmek için dillerini bastıracak biçimde yapılmış demir araç.