Dağlıç ve Karaman koyunları arasındaki melezlemeden doğan hayvan …
Çandır,
Kesbir,
Dağlıç ve Karaman koyunları arasındaki melezlemeden doğan hayvan.
Dağlıç koyunları Batı Anadolu Eskişehir, Kütahya, Afyon, Aydın, Muğla ve kısmen Isparta, Burdur ve Antalya illerinde yetiştirilmektedir. Kıvırcık ve Karaman koyunlarıyla meydana gelen melezlemeler sonucu Dağlıç’tan farklı başka tipler de meydana gelmiştir. Kıvırcık-Dağlıç melezlerine Kama Kuyruk, Dağlıç-Karaman melezlerine de yöresel olarak Çandır ve Kesbir adları verilmektedir.
Çandır diğer kelime anlamları;
Çandır-Kırma: melez, karışık anlamındadır.
Karışık, melez. Aşılanmamış, yaban.
Dikbaşlı, kavgacı. Ürkek hayvan.
Aşılanmamış.
Piç, edepsiz, yabanî.
Yurdumuzdaki Yerli koyun ırkları;
Akkaraman(Batıda Eskişehir ve Kütahya’dan başlayarak, doğuda Sivas’a kadar, sahil bölgeleri dışında Orta Anadolu’da ve geçit bölgelerinde yetiştirilir),
Acıpayam,
Anadolu Merinosu,
Asaf,
Bafra koyunu,
Bandırma(Siyah Başlı Alman Et Koçları ile Kıvırcık Koyun Irkının çiftleştirilmesi ile elde edilen melez bir koyun ırkıdır).
Çapar,
Çine Çaparı,
Çandır(Dağlıç ve Karaman koyunları arasındaki melez),
Dağlıç (Yetiştirildiği alan Sakarya nehrinden başlayıp, Ege bölgesinin kıyı illerine kadar uzanır. Vücut beyaz renkli, kaba karışık yapağı ile örtülüdür. Ağız, burun, göz etrafında ve ayaklarda siyah lekeler görülür. Erkekler helezoni boynuzlu, dişiler boynuzsuzdur. Kuyruk yağlı olup, kalp şeklindedir),
Ege koyunu(Süt ve döl verimi yüksek bir anaç tipinin oluşturulmasında Tahirova ile Sakız ırkından yararlanılmaktadır. Özünde üç ırk (Doğu Friz, Kıvırcık ve Sakız) arası birleştirme melezlemesi ile oluşturulan bir tiptir),
Hemşin (Karadeniz sahilleri ile kuzey doğu bölgemizde, özellikle Artvin dolaylarında yetiştirilen bölgesel bir koyun tipidir.),
Herik koyunu (Sivas, Amasya, Sinop, Samsun, Trabzon, kısmen de Çorum illerinde çoğunlukla da dağlık bölgelerde yetiştirilir).
Hasak,
Hasmer,
Gökçeada-İmroz (İmroz-Gökçeada adası ve kısmen Çanakkale çevresinde yetiştirilir).
İvesi (Anavatanı ve yayılma sahası Fırat ve Dicle nehrinin dolaştığı Mezopotamya bölgesi olan İvesi koyunları; yurdumuzda Şanlıurfa, Gaziantep ve Hatay illerinde, daha çok Suriye sınırı boyunca alçak ve çöl karakteri gösteren ovalarda yetiştirilir),
Kamakuyruk,
Karayaka koyunu (Karadeniz kıyı şeridinde özellikle Sinop, Samsun, Ordu, Giresun ve Tokat illerinde yetiştirilir).
Kıvırcık (Trakya’da ve Marmara’nın güney doğusundaki illerde ve Ege bölgesinin bazı illerinde (Manisa, İzmir, Aydın) yetiştirilir).
Kesbir (Dağlıç ve Karaman koyunları arasındaki melez).
Karacabey merinos,
Merinos,
Morkaraman(Doğu illerimizde, kısmen Kuzey Doğu ve Güneydoğu bölgelerimizde özellikle Erzurum, Erzincan, Kars, Van, Bitlis, Bayburt taraflarında yetiştirilmektedir),
Malya(Merinoslarla Akkaramanlar arasında bir melez),
Menemen,
Norduz,
Ödemiş koyunu,
Ramliç,
Sakız(Adını Sakız adasından almıştır. Türkiye’de en çok İzmir ilinde özellikle Çeşme ilçesinde yetiştirilir. Bu nedenle Çeşme koyunu olarak da adlandırılır.),
Sönmez,
Tahirova (Kıvırcık koyundan Doğu Friz ırkı ile melezlenmesiyle geliştirilen bir tiptir.),
Türkgeldi,
Tuj (Türkiye’nin kuzey doğu ,özellikle Kars, Ardahan ve Iğdır bölgelerinde yetiştirilmektedir),