Etiket: Selanik

Osmanlı padişahlarının otuz dördüncüsü ve İslam halifelerinin doksan dokuzuncusu olan sultan…

Leave a comment

Abdülhamid,
II. Abdülhamid.
Arapça: عبد الحميد ثانی,
(D. 21 Eylül 1842 – Ö. 10 Şubat 1918),
Tahtta kaldığı yıllar, Hamidiye Dönemi diye bilinir.
Tahtta kaldığı yıllarda İmparatorluk, dağılma dönemini yaşadı.
Osmanlı İmparatorluğu’ nun 34. padişahı, 113. İslam halifesi ve çöküş sürecindeki devlette mutlak hakimiyet sağlayan son padişahtır.

Sultan Abdülmecid’ in oğlu olarak, 21 Eylül 1842 yılında İstanbul’ da doğdu. 10 yaşında annesi Tirimüjgan Sultan öldü. Üvey annesi Piristü Kadın tarafından bakıldı.
31 Ağustos 1876 yılında tahta çıktı. 27 Nisan 1909 yılında, tahttan indirildi.
Osmanlı Devleti’ nin başına geçen Abdülhamit Han, Batı’ ya karşı dengeci olmuş Doğu’ ya karşı İslamcı politikalar izlemiş. Devrinde, Osmanlı İmparatorluğu’ nun 1.592.806 km² toprak ile en çok toprak kaybeden padişahlarından biri oldu.

II. Abdülhamid’ in padişahlığı döneminde sosyal, kültürel ve ekonomik faaliyetler şunlardı;
Mülkiye, Fakülte düzeyine getirilerek açıldı.
Memurlara sicil tutulmaya başlandı.
Eski Eserler Müzesi açıldı.
Hukuk Fakültesi açıldı.
Divan-ı Muhasebat (Sayıştay) kuruldu.
Güzel Sanatlar Fakültesi açıldı.
Hamidiye Ticaret Mekteb-i Alisi açıldı.
Yüksek Mühendislik Fakültesi açıldı.
Darülmuallimat (Kız Öğretmen Okulu) açıldı.
Terkos Suyu hizmete girdi.
Bütün yurtta İdadiler (Lise) ve Rüşdiyeler açılmaya başlandı.
Ziraat Bankası kuruldu.
Bursa’da İpekhane ve Demiryolu hizmete girdi.
Halkalı Ziraat ve Veterinerlik Fakülteleri açıldı.
Kudüs Demiryolu hizmete girdi.
Ankara Demiryolu hizmete girdi.
Hamidiye Kağıt Fabrikası kuruldu.
Kadıköy Gazhanesi kuruldu.
Beyrut’ ta liman ve rıhtım inşa edildi.
Osmanlı Umum Sigorta Şirketi kuruldu.
Kadıköy Su Tesisatı hizmete girdi.
Selanik-Manastır Demiryolu hizmete girdi.
Şam Demiryolu hizmete girdi.
Eskişehir-Kütahya Demiryolu hizmete girdi.
Galata Rıhtımı inşa edildi.
Beyrut Demiryolu hizmete girdi.
Okmeydanındaki Darülaceze (Kimsesizler yurdu) hizmete girdi.
Mum Fabrikası kuruldu.
Afyon-Konya Demiryolu hizmete girdi.
Sakız Adası’nda Liman ve Rıhtım inşa edildi.
İstanbul-Selanik Demiryolu hizmete girdi.
Tuna Nehri’nde Demirkapı Kanalı açıldı.
Şam-Halep Demiryolu hizmete girdi.
Şişli Etfal Hastanesi hizmete girdi (1899),
Hicaz Telgraf hattı kuruldu.
Hama Demiryolu hizmete girdi.
Basra-Hindistan Telgraf hattı Beyoğlu’na bağlandı.
Hamidiye Suyu hizmete girdi.
Selanik’te Liman ve Rıhtım inşa edildi.
Haydarpaşa Liman ve Rıhtımı inşa edildi.
Maden Fakültesi açıldı.
Şam Tıp Fakültesi açıldı.
Haydarpaşa Askeri Tıp Fakültesi açıldı.
Trablus-Bingazi Telgraf hattı kuruldu.
Konya Ereğlisi’nde demiryolu hizmete girdi.
Trablus Telsiz İstasyonu kuruldu.
Bütün yurtta Telsiz İstasyonları kuruldu.
Medine Telgraf Hattı kuruldu.
Şam’da Elektrikli tramvay hizmete girdi.
Hicaz Demiryolu hizmete girdi.
İlk rakı fabrikası Tekirdağ yolu üzerinde Umurca çiftliğinde açıldı.
İlk bira fabrikası Bomonti açıldı.
Türkiye’nin ilk barosu olan İstanbul Barosu 1878 yılında kuruldu.

II. Abdülhamid, 10 Şubat 1918 tarihinde 75 yaşında kalp yetmezliği nedeniyle öldü.
Mezarı, Sultan II. Mahmud Türbesindedir.

Osmanlı Devleti’nde kullanılan bir cins yeşil çuha …

Leave a comment

Sobramani,
Soprama(Sobrama).
Osmanlı Devleti’nde kullanılan bir cins yeşil çuha.
Selanik’ te işlenen çuhanın adından sobramani denmiştir.
Osmanlı ordusunda iyi cins kaput yapımında kullanılan bir çeşit yeşil çuha. Bu çuhadan yapılan ve yeniçeri bölükbaşıları gibi üst rütbeli zabitler tarafından giyilen kaput.

Yeniçeri çorbacılarına ve sekban bölükbaşılar ile sekban ve zağarcılara sobramani denilen kaputluk yeşil çuha tevzi edilirdi.

Eskiden, Türkiye’ ye dışarıdan gelen çuhaların en çok beğenilenleri İran, Mısır ve Türkistan çuhalarıydı. Saray ve yüksek rütbeli devlet adamları Avrupa’ dan getirtilen çuhaları, askeri teşkilata mensup olanlar ise Edirne ve Selanik’ de dokunan çuhaları kullanmak zorundaydılar.

Ordunun ihtiyacını karşılamak üzere 1848 yılında, Bulgaristan’ da İslimye çuha fabrikası açıldı. Halkın kullanacağı çuha çeşidi kanunla tespit edilirdi. Müslüman olmayanlar çakşır cinsi ve kara çuha kullanmak zorundaydı.

Çuha, zamanla sivil kıyafetlerin yayılması üzerine ortadan kalktı.

Orhan Arda ile birlikte Anıtkabir’in tasarımını da gerçekleştiren ünlü mimarımız …

Leave a comment

Emin Onat,
Halid Emin Onat,
D. 1908, İstanbul – Ö. 17 Temmuz 1961, İstanbul).
Türk mimar ve akademisyen.
Beyazıt Numune Mektebi ve Vefa Sultanisi’ni bitirditen sonra 1926 yılında Mühendis Mektebi’ ne girdi. Üstün başarısından öğretim üyesi olmak üzere İsviçre’ye gönderildi.

Mimarlık eğitimini 1934 yılında tamamlayarak Türkiye’ye döndü. 1935 yılında Yüksek Mühendis Mektebi Mimarlık Şubesi’ne müderris yardımcısı olarak atan­dı. 1938 yılında da profesör oldu. Mimarlık Şubesi başkanlığına getirildi. 1943 yılında ordinaryüs profesör oldu. 1944 yılında Yüksek Mühendis Okulu, İstanbul Teknik Üniversitesi (İTÜ)’ne dönüştürülünce yeni kurulan Mimarlık Fakültesi’nin ilk dekanı oldu. İki dönem bu görevi sürdürkten sonra 1951 yılında İTÜ rektörlüğüne getirildi. 1954-1957 yılları arasında İstanbul milletvekili olarak mecliste yer aldıktan sonra üniversitedeki görevine döndü.
Ordinaryüs Profesör Emin Onat 17 Temmuz 1961 yılında geçirdiği kalp krizi sonunda öldü.

Orhan Arda,
Ahmet Orhan Arda,
D. 19 Mayıs 1911, Selanik – Ö. 4 Temmuz 2003, İstanbul,
Türk mimar ve akademisyen.
Selanik’te 1911 yılında doğdu. İlköğretim ve lise eğitimini İstanbul’da tamamladı. 1936 yılında (İTÜ) Yüksek Mühendis Mektebi’nden mezun oldu. 1938 yılında mezun olduğu yüksek okulun inşaat şubesine asistan olarak göreve başladı. 1939 yılında doçent olmaya hak kazandı. 1960 yılında ad İTÜ, Mimarlık Fakültesi ikinci bina kürsüsünde profesörlüğe atandı. Üniversitede 1945 yılına kadar Emin Onat ile birlikte daha sonra tek başına mimari proje dersleri verdi. Yüksek Mühendis Mektebi’nin İstanbul Teknik Üniversitesine dönüştürülmesi ile birlikte, bina bilgisi alanında doçent unvanını aldı. 1960 yılında İTÜ Mimarlık Fakültesi bina bilgisi profesörlüğüne atandı. 1978 yılında üniversitedeki görevinden emekli oldu.
Profesör Orhan Arda, 4 Temmuz 2003 yılında öldü.

1941 yılında Anıtkabir için açılan uluslararası yarışmaya Emin Onat ile birlikte katıldı. Emin Onat’ın en başarılı, en büyük eseri hiç kuşkusuz, Prof. Orhan Arda ile birlikte hazırladığı Anıtkabir projesidir. Uluslararası yarışmada birinciliği alan bu proje, Türk mimarisi­nin bütün ya­bancı mimarlara kendini kabul ettirecek bir düzeye vardığını gösteren ilk örneklerden biridir. İkilinin projesi birincilikle ödüllendirildi. 1945 – 1953 yılları arasında Üniversiteden izinli olarak Anıtkabir’in şantiye çalışmalarına katıldı. Anıtkabir’in uygulama projeleri ve inşaat sürecinde Emin Onat’la birlikte çalıştı.

Osmanlı İmparatorluğu vatandaşı olan, Yahudi avukat, Selanik ve İstanbul mebusu politikacı. ..

Leave a comment

Emanuel Karasu,
Emanuel Karasu Efendi,
Emmanuel Carasso,
Doğum tarihi 1862, Selanik – Ölüm tarihi 1934, Trieste,
Osmanlı İmparatorluğu vatandaşı olan Yahudi avukat ve politikacı.
Jön Türkler’in tanınmış üyelerindendir.
Tanınmış bir Yahudi kökenli tüccar ailenin mensubu idi. Hukuk eğitimi aldı ve Selanik’te avukatlık yapmaya başladı. Karasu, Selanik’te avukatlık yaparken İttihat ve Terakki Cemiyetine üye oldu.

Cemiyetin Müslüman olmayan ilk üyelerindendir. Cemiyet, 1908 yılında II. Meşrutiyet ve sonrasında Osmanlı Devleti’nin idaresinde söz sahibi oldu. Karasu da Selanik’ten Meclis-i Mebusan’a girdi. Karasu, Sultan II. Abdülhamid’e Nisan 1909 yılında tahttan indirilmesini bildiren dört kişiden biriydi. 1912 yılında Selanik’ten, Balkan Harbi’nde Selanik Yunanistan’a kaybedilince 1914 yılında İstanbul’dan mebus seçildi.

1912 yılında, Balkan Savaşları sırasında Selanik’ten Fransa’ya göç eden ve Danone grubunun kurucusu İzak Karasu’nun (Isaac Carasso) amcasıdır. Mondros Mütarekesi sonrasında İtalya’da Trieste’ye yerleşti.

1934 yılında Trieste’de öldü. Arnavutköy’de Yahudi mezarlığında gömülüdür.

Alevi inancında, başkalarına dağıtılmak üzere pişirilen bir tür yağlı ekmek. ..

Leave a comment

Niyaz,
Alevi inancında Niyaz olarak bilinen yağlı ekmek.
Alevi inancında, başkalarına dağıtılmak üzere pişirilen bir tür yağlı ekmek.
Tunceli yöresinde yağlı ve içli ekmek gelenek ve göreneklere göre hazırlanır. Buna niyaz denir.
Apala, Çocuklara dağıtılmak üzere, Bayramlarda yapılan yağlı ekmek.

Kömbe, Bir tür yağlı ekmek.
Cızlah, Yağda ya da sacda pişirilen ve sulu hamurdan yapılan bir tür ekmek.
Bişi, Hamurun yağda kızartılması ile yapılan bir tür lokma.
Dızmana, Özellikle Selanik ve Rodop göçmenlerince Trakya mutfağına taşınmış bir çeşit göçmen pidesidir. Göçmen pidesi diye de bilinir.

Yağlı Ekmek Tarifi ;
Malzemeler;
8 su bardağı un
1 paket yaş maya
4 su bardağı ılık su (Hamur kıvamına göre ayarlanacak)
Tuz, 1 tatlı kaşığı şeker
Ekmeğin üzeri için tereyağı

Yağlı Ekmek Yapılışı;
1 kase içerisinde 1 su bardağı ılık suyun içinde mayayı eritip içine şeker ilave edin ve karıştırın. Yoğurma kabına unu alıp hazırladığınız mayayı ilave edin. Kalan 3 su bardağı ılık suyu ağır ağır ilave ederek hamuru yoğurun. Yoğurduğunuz hamuru mayalanması için üzerini örterek sıcak bir ortamda 1 saat kadar bekletin. Hamur mayalandıktan sonra tezgahın üzerini unlayarak hamuru bezelere ayırın. Her bezeyi elinizle yuvarlayıp kenara alın, üstlerine temiz bir bez örtün. Bezelerden bir tanesini alıp hafifçe un serperek oklava ile ince bir şekilde açın.

Pişirme işlemi sacda yapılır. Evlerde elektrikli sac kullanılır. Eğer yoksa bezeleri daha küçük tutarak teflon tavada da pişirebilirsiniz. Elektrikli sacınız yeterince kızdığı zaman açtığınız hamuru oklava ile alarak sacın üzerine yerleştirin. Sıra ile hamurun her iki yüzünü de çevirerek pişirin. Pişen ekmeklerinizi fırın kağıdı serdiğiniz geniş bir tepsiye alarak üzerine tereyağı sürün. Sıra ile bütün ekmekleri pişirip her iki yüzüne de tereyağı sürün ve sıcakken servis yapın. Afiyet olsun.

1 2 3