Türk milliyetçiliğinin babası olarak da anılan yazar, toplum bilimci, şair ve siyasetçi yazar…

Ziya Gökalp,
(D. 23 Mart 1876, Diyarbakır – Ö. 25 Ekim 1924, İstanbul),
Türk yazar, toplum bilimci, şair ve siyasetçidir.
Türkiye Büyük Millet Meclisinde milletvekilliği yapmıştır.
Türk milliyetçiliğinin babası olarak da anılır.
Osmanlı’ nın yıkılma döneminde, Türkler’ i birleştirmeyi hedefleyerek, Milliyetçilik ve Türkçülük konularında yazan şair ve yazar.

23 Mart 1876 tarihinde, Diyarbakır’ da Mehmet Ziya adıyla doğdu. Eğitimine Diyarbakır’ da başladı. 1890 yılında Askeri Rüştiye‘ yi ve 1894 yılında da, Askeri İdadi‘ yi bitirdi. Geleneksel İslam ilimlerini, amcasından öğrenen Gökalp, 18 yaşında intihara teşebbüs etti.

1895 yılında İstanbul’ a gitti. Veterinerlik Fakültesine kaydını yaptırdı. 1898 yılında Fransızca kitapların zararlı okuduklarının öne sürülmesi ve muhalif eylemleri nedeniyle tutuklandı. Bir sene cezaevinde yattı. Serbest bırakıldıktan sonra Zaptiye Nezareti altında bulundurulmak üzere, Diyarbakır’ a sürgüne gönderildi. 1908 yılına kadar, Diyarbakır’ da kaldı. İstibdat aleyhine, gizli faaliyetlere katıldı.

İkinci Meşrutiyet’in ilanından sonra, Ziya Gökalp, Diyarbakır’ da, Peyman Gazetesi’ni çıkardı.
1909 yılında, Selanik‘ te toplanan, İttihat ve Terakki Kongresi’ne, il temsilcisi olarak katıldı.

Birinci Dünya Savaşı‘ nda, Osmanlı yenilgisinin ardından tüm yetkilerine el konan Gökalp, 1919 yılında, İngilizler tarafından Malta Adasına sürgüne gönderildi ve iki sene burada kaldı.

İki yıllık sürgün döneminden sonra, Diyarbakır’a geri dönen ve Küçük Mecmua‘ yı çıkardı. Gökalp, İkinci Dönem Türkiye Büyük Millet Meclisi’ ne, Diyarbakır temsilcisi olarak girdi.
Ziya Gökalp’, Hakimiyeti Milliye, Yeni Gün, Cumhuriyet Gazetesi’nde makaleleri çıkıyordu.

Ziya Gökalp, 25 Ekim 1924 tarihinde, İstanbul’ da öldü.

Eserleri:
Limni ve Malta Mektupları,
Kızıl Elma,
Türkleşmek, İslamlaşmak, Muasırlaşmak,
Yeni Hayat,
Altın Işık,
Türk Töresi,
Doğru Yol,
Türkçülüğün Esasları,
Türk Medeniyet Tarihi,
Kürt Aşiretleri Hakkında Sosyolojik Tetkikler,
Altın Destan,
Üç Cereyan,
Hars ve Medeniyet,
Kuğular,
Şaki İbrahim Destanı.

Japon İmparatorluk Kara Kuvvetleri’nin orgenerali ve Japonya’nın 40. başbakanı …

Hideki,
Hideki Tojo,
Lakabı; Razor.
(D. 30 Aralık 1884, Tokyo – Ö. 23 Aralık 1948, Tokyo, Japonya).
Faşist, milliyetçi ve militarist.
Japon İmparatorluk Kara Kuvvetleri’ nin orgenerali ve Japonya’nın 40. başbakanıdır.

1933 yılında Tümgeneral oldu. Ordu Bakanlığı bünyesinde Personel Daire Başkanı oldu. 1934 yılında 24. Piyade Tugay Komutanlığı’ na atandı. 1935 yılında Mançurya’ da Kwantung Ordu Kempeitai üst komutasını devraldı.

Tojo Hideki, Japonya 11 Eylül 1945 tarihinde teslim olduktan sonra başarısız bir intihar girişiminde kendini vurdu. Ancak Müttefikler yaralarını tedavi etti. Tojo, kurtulduktan sonra, Sugamo Hapishanesine taşındı. Böylece savaş suçlarından yargılanabildi. Askeri mahkeme onu suçlu buldu. 23 Aralık 1948 tarihinde asılarak idam edildi. Tojo yakıldı.

Ulusculuk yanlısı…

Nasyonalist,
Fransızca, nationaliste.
İngilizce, Nationalism.
Almanca, Nasyonalist.
Ulusculuk yanlısı.
Ulusçuluk yanlısı olan kimse.
Ulusçuluk yanlısı, ulusçu, milliyetçi.
Milliyetçi,
Ulusculuk,
Nasyonalist,
Milliyetçilik,
Milliyet ilkesini benimseyen, milliyetsever, ulusçu, ulusalcı.
Her ulusun kendi kültür değerlerini, çıkarlarını ve bağımsızlığını her şeyin üstünde tutarak ve koruyarak varlığını sürdürebileceğine inanan, çok kez bölgesel, uluslararası ya da başka tür değerler üzerinde durmayan görüş.

Nasyonalist, milliyetçilik ile eş değer tutulmakla birlikte yaygınlaşması Fransız Devrimi ile olmuştur. Türkçede ulusçuluk ya da milliyetçilik olan dünya görüşüdür.

Çin Devlet Başkanı ve Çin Halk Cumhuriyeti’nin kurucusu …

Mao Zedong,
(D. 1893 – Ö. 1976),
Çin Devlet Başkanı ve Çin Halk Cumhuriyeti’nin kurucusuydu.
Çin Komünist Partisi’nin (ÇKP) kurucusu.
Çin’in en önemli tarihi şahsiyetlerinden biri ve liderli.
Mao Zedong önderliğinde Komünistler 1949 yılında Çin’in kontrolünü ele geçirdiler.
Mao Zedung 26 Aralık 1893 Çin’de doğdu. Çin Devrimi’ne önderlik etmiş ve sol düşüncelerle üniversite öğrenimi sırasında tanışmıştır.1921 yılında Çin Komünist Partisi’nin kurulmasına katkıda bulundu.

Komünistler, Çin milliyetçisi Kuomitang partisiyle 1927 yılına kadar ittifak halindeydi. Kuomitang ile komünistler arasında bir savaş patlak verdi. Mao, bir dizi tarım reformu başlattı. Çinli milliyetçilerle bir gerilla savaşını da sürdürdü. Mao Zedong, Çin Sovyet Cumhuriyeti’ni ilan ederken, Çan Kay şek’ in Çinli milliyetçilerine karşı mücadeleyi sürdürdü. Mao’nun köylüler arasındaki desteği artıyordu. Mao’nun komünizmi köylüleri devrimin kahramanları olarak görüyordu.

Bununla birlikte, Çan Kay şek’ in birlikleri tarafından taciz edilen Mao Zedung ve adamları, 1934 yılında uzun yürüyüş olarak bilinen süreçte Çin’in içlerine doğru geri çekilmek zorunda kaldılar. Ancak Japonların Çin’i işgali sonunda Çan Kay şek’ in milliyetçilerini ve Mao’nun komünistlerini birleştirdi. Böylece 1937 yılında müttefik olan komünistler ve milliyetçiler, II. Dünya Savaşı’nın sonuna kadar Japonlarla birlikte savaştılar.

İkinci Dünya Savaşı’nın sona ermesiyle birlikte milliyetçiler ve komünistler arasındaki düşmanlıklar yeniden başladı. 1949 yılında Milliyetçiler yenildi ve liderleri Chiang Kai shek Tayvan’a sığındı. Aynı yıl, ülkenin başında Mao Zedong’un bulunduğu Çin Halk Cumhuriyeti kuruldu.

Mao’nun son yıllarında, 1971 yılında Çin, Birleşmiş Milletler’in (BM) bir parçası oldu. ABD Başkanı Richard Nixon’ ın 1972 yılında Çin’e yaptığı ziyaret ile ABD ve Çin arasındaki ilişkilerin normalleşmesine yol açtı.

Mao Zedong 1976 yılında Çin’de öldü.

Dünya Tarihi, Edebiyat, Eleştiri, İnceleme, Kuram kategorilerinde eserler kaleme almıştır.

Kitapları;
Seçme Eserler (6 Cilt)
Felsefi Yazıları
Kültür Sanat ve Edebiyat Üzerine
Teori ve Pratik
Yeni Demokratik Devrim
Kızıl Kitap
Şiirler
Slavoj Zizek’in Sunuşuyla Mao
Seçme Sözler
Sovyet İktisadının Eleştirisi
Yeni Demokratik Devrim
Pratik ve Çelişki Üzerine
Politik ve Askeri Savaş Sanatı
Yeni Demokratik Devrim
Felsefi Yazıları.

Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nin ilk başbakanı.

Lumumba,
Patrice Lumumba.
Patrice Émery Lumumba,
Patrice Hemery Lumumba
(2 Temmuz 1925 – 17 Ocak 1961)
(Belçika Kongosu/Katako Kombe 1925-Brazzaville 1961).
Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nin ilk başbakanı.
İdeolojik olarak Afrikalı bir milliyetçi ve Pan-Afrikalı.
Kongo Demokratik Cumhuriyeti’nin ilk Başbakanı olarak görev yapan bir Kongo siyasetçisi ve bağımsızlık lideri.

Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nin ilk başbakanı olan, ancak bir darbe sonucu görevinden uzaklaştırılarak acımasızca öldürülen Afrikalı milliyetçi önder.

Kongo’nun Belçika kolonisinden bağımsız bir cumhuriyete dönüşmesinde önemli rol oynadı. 1958 yılından 1961 yılındaki suikastine kadar Kongolu Ulusal Hareket (MNC) partisine liderlik etti. 1960 yılında Kongo bağımsızlığını Lumumba ile kazandı. Kongo’ da kurulan bağımsızlık öncesi Brüksel Yuvarlak Masa Konferansı’na katıldı. Kongo hükümeti başbakanlığına seçildi. Bağımsızlık sonrası ülke, askeri ayaklanma başladı. Katanga Eyaleti ayrılması olayları üzerine olağanüstü hal ilan etti.

Darbeyle yönetimi ele geçiren General Mobutu’nun desteklediği Başkan Kasavabu onu görevinden aldı. Daha sonra tutuklanıp hapse atıldı. İşkence edilerek öldürüldü.

Ölümünden sonra 1966 yılında onu öldürten Mobutu yönetimince ulusal kahraman ilan edildi.

Fransız Faşizmi…

Pujadizm,
Fr. Poujadisme.
Fransız politikacısı Pierre Poujade

(1920-2003)

Fransız siyaset adamı Pierre Poujade’ın oluşturduğu ve bir dönem Fransa’da taraftar bulmuş bir tür küçük burjuva faşizmi.

Fransa’da siyasi krizler özellikle esnaf ve zanaatkarı etkileyen ekonomik bunalımlar ile vergi artırımlarına yol açarken, kendisi de esnaf olan Poujade önce 1954 yılında vergi memurlarına direnci simgeleyen bir örgüt, sonra da ulusalcı bir parti (Union et Fraternite Française) kurdu.

Poujade, Çin Hindi’ndeki yenilgiyi işleyerek Fransız milliyetçiliğine de oynadı. Esnaf, zanaatkar, çiftçi ve küçük üreticiye de Sizlerden vergi alınmayacak vaadinde bulundu.

1956 Ocak seçimlerinde, Poujade’ın partisi büyük bir sürpriz yaparak oyların yüzde 12’sini aldı ve parlamentoya 52 milletvekili gönderdi.

Siyaset terminolojisine de Poujadism(Pujadizim) diye bir kavram girdi. O günden beri, vergi almayacağım, her şeyin fiyatını indireceğim, bütün kamu hizmetleri bedava olacak benzeri vaatlerle seçmen önüne çıkmaya ve milliyetçi duyguları kaşımaya Poujadizm deniliyor.

1 2