Günlük ağacı …
Sığla, (Rumca, Günlük ağacı).
Günlük ağacı, (Liquidambar orientalis).
Akamber,
Günnük,
Sığıla.
Sığla ağacı, Acıfındıkgiller familyasından, görünüş olarak çınara benzeyen, endemik bir ağaç türü olup 300 yıl kadar uzun ömre sahiptir. Boyu, 15-20 metre, uygun koşullarda 35-40 metreye ulaşır. Kışın yapraklarını döker. Sığla, dünya’da doğal olarak belli yerlerde yetişir.
Türkiye’de en geniş yayılışını Muğla’da özellikle’de Marmaris, Dalaman, Köyceğiz ve Fethiye dolaylarında Karaçamlarla karışık ormanlar oluşturur. Uzun ömürlü bir ağaçtır.
Sığla yağı (Styrax Liquidus), (Günlük Ağacı balzamı),
Sığla yağı elde etmek için bahar aylarında ağacın gövdesine çizikler çizilir. Temmuz ayından itibaren gövde üzerinde biriken salgı ve kabuklar özel bıçaklar ile kazınarak toplanır. Bu salgı ve kabuklar sıcak su ile kaynatıldıktan sonra özel preslerde sıkılarak sığala yağı elde edilir. Kahverengimsi (tahin) renkte, bal kıvamında, yapışkan, donuk ve mat yapıda olup kendine özgü aromaya sahiptir.
Lüban, Kendir.
Aselbent, Tıbda ve kokuculukta kullanılan bir reçinedir ve aynı adla anılan ağacın kabuklarının çizilmesiyle elde edilir. Hekimlikte ve koku yapımında kullanılan aselbent ağacından gövdesi çizilerek elde edilen bir tür reçine.