İmam,
Arapça, imam, امام
Öne geçmek,
Önde ve ileride olan.
Cemaate namaz kıldıran.
İçtihad sahibi zat.
Mezheb sahibi olan.
Sultan,
Hakim,
Reis, Ümmetin reisi.
Müftü,
Mezheb sahibi olan.
İslam hükümetlerinde Devlet Reisi.
Hz. Ali neslinden gelen kişi.
Müslümanların imamı olan halife ve askerlerin başı imamdır. Müslümanların devlet reisi.
İmam, (ﺍﻣﺎﻡ),
İslam dinine ait bir terimdir. Cemaate namaz kıldıran ve diğer dini görevleri yerine getiren kişileri ifade eder. İmamlık görevini yerine getirmeye ise imamet denir.
Hz. Muhammed hayatı boyunca namazları kendisi kıldırmış, dört halife de bir zorunluluk olmadıkça buna uymuşlardır. Genel anlamda önder, lider, devlet başkanı anlamlarına gelir.
Herhangi bir mescide imam atanması, Emeviler zamanında yapılmıştır. Abbasiler zamanında ise imamlık bir devlet memurluğu haline getirildi. İmamların atamasını ve azledilmesini bizzat devlet başkanı yapmış.
Türkiye’de ise imamlar, İmam Hatip liselerinden mezun olarak görev yapıyorlar. Eskiden köylerde bu dini vecibeleri yerine getirilmesi için köylü ortak olarak bir imam tutarlar. Yaptırdıkları camide ve lojmanında bakalardı. İmam da cemaate karşı görevlerini yerine getirirdi. Buna karşılık olarak da köylü anlaştıkları ücreti öderlerdi. Dini görevlerini kendileri ve bütçeleri ile çözerlerdi. Şimdilerde siyaset gereği devlet bu işi kendisi üstlenmiştir. Şu anda devletin bu şekilde halkın kendi ibadeti için gerekli olan personel ve hizmet devlet tarafından büyük imkanlarla karşılanmaktadır. Dolayısiyle laiklik ortadan kaldırılmıştır.
İslam dünyasında yüzyıllarca erkekler imam olmuştur. Bugün Fas, Türkiye ve birkaç tane diğer Müslüman ülkede kadın imam da bulunur. Kadın imamlar sadece kadın cemaatin namazını yönetip onlara vaaz verebilirler.
Alevilik ile Caferilik, Şiâ mezheplerinde din adamı olarak imam yoktur. Şii mezhebinde On iki İmamın keramet gücü olduğuna inanılır.
İmam kelimesi, Türkçe’den Balkan dillerine de geçmiştir.