Üzüntü, kaygı, tasa…

Esef,
Arapça esef, (ﺍﺳﻒ)
Üzüntü, kaygı, tasa.
Yerinme.
Üzülme,
Hayıflanma.

Esefnak, Arapça üzücü, [ اسفناک ]

Olmaması, yapılmaması gereken veya kaybedilen bir şey için duyulan üzüntü, acınma, yerinme.

Esef etmek:
Olmaması, yapılmaması gereken veya elden çıkan bir şey için üzülmek, acınmak, yerinmek, hayıflanmak, teessüf etmek.