Nübüvvet, Risalet, Peygamberlik…

Nübüvvet,
Peygamberlik,
Risalet,
Yalvaçlık,

Peygamber,
Farsça: پیامبر,
İnsanlara Tanrı’nın buyruklarını bildiren, onları Tanrı yoluna, dine çağıran kimse, yalvaç, yalavaç, elçi.

Tanrı tarafından bir dini veya dini öğretiyi yaymakla görevlendirildiğine inanılan kişi. Peygamberler ayrıca dini terminolojide ayet, işaret veya mucize denilen doğaüstü güç veya olayların kendilerine atfedildiği mitolojik veya yarı mitolojik insanlardır.

İbrahimi dinlerin mensupları, peygamberlerin Tanrı’yla olan iletişimlerini vahiy yoluyla gerçekleştirdiklerine inanırlar. Peygamber sözcüğü Türkçeye Farsçadan geçmiştir.

Peygamber,

Arapça resul sözcüğünün Farsça karşılığıdır. Resul sözcüğünün kökeni olan peyam, haber anlamına gelmektedir. Dolayısıyla peygamber, haberci anlamını taşır.

Resul sözcüğü ise Arapça, risalet eden anlamındadır.رسول, Risalet eden, elçi demektir.

Benzer bir anlama gelen arapçadaki Nebi, (نبي) veya nebo sözcüğü de, yine haber demek olan nebe kökeninden türetilmiş olup haberci anlamındadır. Türkeçede de kullanılır. Türkçe yalvaç sözcüğü de peygamber anlamında kullanılmaktadır.

Peygamber,

Yalavaç,

Yalvaç,

Elçi,

Savacı,

Nebi,

Vahşuryolçu,

Resul,