Gonçarov’un, uyuşuk ve iradesiz bir toprak sahibinin portresini çizdiği ünlü romanı…

Oblomov,

Ivan Gonçarov’un 1858 yılında yayınlanan romanı. Baş kahramanı Oblomov adında bir Rus köylüsüdür. Oblomov kendisi için hep yeni projeler üretir ama tembelleğinden bir türlü bunları hayata geçiremez. Durumu daha da kötüye gitmeye ve toprağını kaybetmeye başlar.

Oblomov aslında yazarın Rus aristokrasisine bir eleştirisidir. Romanın kahramanlarından Stoltz ise disiplin ve çalışkanlığıyla Avrupa’yı simgeler. Oblomov’un karekteri “Oblomovluk” diye bir kavramın doğmasına da yol açmıştır. Bu kavram aşırı tembelliğin en güzel ifadesidir.

İvan Aleksandroviç Gonçarov,
(1812 Simbirsk – 1891 Petersburg),
Rus romancısı, yazarıdır.

Simbirsk, şimdiki adıyla Ulaynovsk’ta doğmuştur. Moskova Üniversitesi’nden mezun olduktan sonra 30 yıl boyunca devlet memuriyeti, yapmıştır. İlk romanı “Objknovennaya İstoriya”da (Gündelik Bir Öykü, 1847) düş kırıklığına uğrayan idealist bir gencin öyküsünü anlattı ve bu yapıtı ilk gerçekçi Rus romanlarından biri olarak kabul edildi. Özel bir görevle gittiği Japonya ile ilgili gezi anılarını “Fregat Pallada”da (Pallas Firkateyni, 1856) anlattı. Gonçarov’u üne kavuşturan başyapıtı “Oblomov” 1859′da yayımlandı.

Kahramanı uyuşuk, tembel Oblomov’un adı, Rus soylularının entelektüel yozlaşmasının simgesi olarak (Oblomovşçinu = Oblomovluk) kavramlaştı. Gonçarov’un üçüncü romanı “Obryv” (Uçurum) 1869′da yayımlandı. Gonçarov, Rus gerçekçiliğinin büyük yazarlarından biridir. Ünlü Fyodor Dostoyevski tarafından itibarlı bir yazar ve Anton Chekhov da kendisinden başarılı bir yazar olarak söz eder. Hiç evlenmemiştir ve 1891 yılında Rusya’ nın St. Petersburg kentinde ölmüştür.