Nükleer çağın en büyük fizikçilerinden biri olan ve 1938′ de Nobel Fizik Ödülü’ nü kazanan İtalyan bilim adamı…
Enrice Fermi,
Atom Çağının Öncüsü. (1901-1954),
İtalyan fizikçi.
Pisa Üniversitesi’ ne bağlı Reale Scuola Normale’de okudu. 1922’de fizik doktoru oldu, ardından bir süre Göttingen ve Leiden üniversitelerinde inceleme yaptı. 1924′ te Floransa Üniversitesinde kuramsal fizik profesörü oldu. 1926’da Fermi istatistiği olarak bilinen, birçok özdeş parçacığın oluşturduğu sistemlerin istatistik kuramını yayımladı.
Bunu 1934’de Beta çürümesi kuramı izledi ve aynı yıl kendisine 1938 Nobel Fizik ödülü’nü kazandıran, elemanların nötron emilmesi yoluyla değiştirilmesi araştırmalarına başladı. Tüm bunlar atom çağının başlangıcını belirleyen deneyler oldu. Nobel ödülünü almak için italya’dan ayrıldıktan sonra, faşizme karşı olduğu için ülkesine dönmedi. Mussolini’nin faşist İtalyası’na dönmek yerine Amerika Birleşik Devletleri’ne gitti. Sonra da ABD vatandaşlığına geçti. Chicago Ünversitesi’nde görev aldı. Çekirdek bölünmesinin keşfinden 4 yıl sonra, Aralık 1942′de hizmete giren ilk çekirdek reaktörünün tasarım ve yapımını yönetti. Savaştan sonra, Fermi farklı bir alana, önemli katkılarda bulunduğu, yüksek enerjili parçacık fiziğine geçti. 1954′te kanserden öldüğünde, modern çağın hem kuram hem de deneyde ustalığı birleştiren çok ender fizikçilerinden birisiydi. Yönetimi altında çalışan bir bilginler ekibi 2 Aralık 1942’de ilk sürekli nükleer tepkimeyi gerçekleştirdi. Los Alamos atom bombası projesinde çalıştı, ölümünden bir yıl sonra da 100. elemente onun anısına fermiyum adı verildi.